Podwodna fauna – zatoczek

Zatoczki, to ślimaki słodkowodne występujące na całym świecie, spotkać je możecie praktycznie we wszystkich akwenach śródlądowych w Polsce. Najchętniej zamieszkują zbiorniki bogate w roślinność, z wodą stojącą lub wolno płynącą. Przebywają na płyciznach, w pobliżu roślinności wodnej.

Ich muszle mają kształt spłaszczonej spirali lub baraniego rogu o szerokości od 2 do 4 cm., najczęściej w kolorze brązowym. Zatoczki posiadają długie czułki, u nasady których znajdują się małe, czarne oczy, dzięki którym widzą na odległość kilku centymetrów. Używają ich przeważnie do znalezienia łodyg roślin, po których mogą wspiąć się do powierzchni wody w celu zaczerpnięcia oddechu. Do lokalizowania pożywienia wykorzystują zaś chemoreceptory. Żywią się głównie obumarłymi, zmacerowanymi fragmentami roślin wodnych, a także glonami i żywymi roślinami, dzięki czemu są dobrymi czyścicielami zbiorników. Najczęściej żerują na rdestnicach, osoce aloesowatej i roślinach pływających. Ślimaki te są bardzo aktywne i odznaczają się niepochamowanym apetytem. Posiadają charakterystyczną tarkę zębową (tzw. radulę), która służy im do zeskrobywania i rozdrabniania pożywienia.

Żyją około 2-3 lat. Zatoczki są mięczakami obojnaczymi, tzw. hermafrodytami. Od kwietnia do lipca składają owalne jajeczka w galaretowatej osłonce w kształcie płaskiego, czerwonego kokonu, który przywiera do spodniej części liści roślin, kamieni lub skał. Po kilkunastu dniach z jaj wykluwają się małe ślimaczki. Młode zazwyczaj ukrywają się do czasu całkowitego stwardnienia ich skorupy. Zatoczki stanowią pokarm ryb i raków.

Ciekawostka:

Zatoczki są odporne na wysychanie – mogą przetrwać nawet kilka miesięcy bez wody, a także na przemarzanie – wtopione w lód, po jego rozpuszczeniu zachowują żywotność.